Grouse I

Onze jachtdagen beginnen rond 1 september, met dan vooral de Patrijs in Wallonië.
Net over de plas in Engeland en Schotland is 12 Augustus de dag. Daarom een korte reeks over de “Grouse””.

Een bijna magisch woord, deze “king and queen” van het kleinwild. In de Victoriaanse tijd werden spoorlijnen en wegen aangelegd en lodges speciaal gebouwd. En sinds eeuwen zijn er generaties van artiesten die deze magische vogel proberen vast te leggen op doek of foto (tekening – Coling Woolf)
Elk jaar op 12 augustus – Glourious Twelfth (tenzij dit op een zondag valt, dan de dag erna) start het jachtseizoen op dit unieke jachtwild.
Maar hier is jarenlange voorbereiding aan voorafgegaan.
In een aantal korte hoofdstukken en paragrafen willen we proberen dit mysterieus gebeuren te ontsluieren.

Moorland

Alles begint met de Moorlands. Meestal turfhoudende ondergrond die dienst doet als een grote spons en veel water ophoudt om het langzaam los te laten om de beken en rivieren te vullen.
Reken optimaal op een goede 8.000 tot 15.000 hectaren. Kleinere Moors zijn toch vlug ook een paar honderd hectaren groot. En bijna altijd in volle eigendom. Want meer dan Grouse levert een Moor niet op, en je moet er volledig en met maar één objectief mee starten: Heide en Grouse.
Bij een laatste telling waren er 600 Moors in gebruik, 450 in Schotland en 150 in het noorden van Engeland.

Heide

Tweede belangrijkste deel is de Heide. Sinds eind vorige eeuw zijn er zaai en teelt technieken gevonden om heide terug te brengen naar de turfgronden.
En bizar, als er dan al heide is wordt ze regelmatig weggehaald. Meestal door brand of “verstoring” van de grond door afplaggen. Het zaad, dat jaren kiemkrachtig blijft schiet vrij vlug terug op. En net deze jonge scheuten zijn het hoofdvoedsel van de Grouse. De andere delen heide die in gradaties hoger opgroeien zijn dan uitstekend om te nesten of om beschutting en dekking te geven aan de Grouse en kuikens.
Geregistreerde leden van Hunting kunnen nu reeds de volledige reeds lezen over de Grouse.