Jachtverhalen - Hunting

Stuur ook jouw Jachtverhaal: opmerkelijk wild, aangename sfeer, speciale gebeurtenis…
Wij ontvangen het graag, en de bezoekers lezen het graag.
– Een boogjacht in Frankrijk.
Zoals elke donderdag hier in Dijon is het jachtdag… ik jaag als boogjager samen met een groep van 34 geweerjagers in Quemigny, 25 minuten van Dijon.. een mooie regio.. veel bossen, veel landbouw. De manier van jagen die ze daar doen is een drijfjacht.. dwz dat een aantal mensen de dieren uit het bos drijven, in de richting van de jagers.. dit is een goede manier voor geweerjagers, maar niet ideaal voor boogjagers, maar dat houdt me niet tegen..
Ik had Jean, een goede vriend en gepensioneerde jager die me nu al 3 jaar coacht, op de jacht hier in Dijon uitgenodigd. We hadden ons naast elkaar geposteerd.. ’s morgens zie ik in de verte een groot everzwijn, 50-60 kg, in de richting van Jean lopen. Hij had het op 12 meter van hem ergens onder de bramen maar kreeg de ever niet te zien… die slimme ever is er stilletjes van onder gemuisd.
In de namiddag staan we terug naast elkaar geposteerd, op zo’n 100 meter afstand van elkaar… het was een stralend mooie dag…. 17°, geen wind, blauwe hemel, geen enkel wolkje te bespeuren…. we hadden ons opgesteld aan de rand van het bos waar we een aantal wildwissels gezien hadden… die paden gebruiken de dieren wanneer zo normaal hun voedsel gaan zoeken maar ook wanneer ze op de vlucht zijn…
Enfin, ik stond te genieten van het mooie weer en te luisteren naar wat ik in het bos allemaal hoorde… 80% van de jacht doe je met je oren…toch zeker zo’n drijfjacht…na bijna 2 uur te wachten en niets gezien te hebben, hoorde ik achter me een aantal dieren in galop komen aanlopen… omdat je in de jacht maar erg weinig tijd hebt, spande ik mijn boog al aan en zette m’n vizier (ja, compound 😉 ) op de uitgang van een wissel waarvan ik dacht dat ze zouden uitkomen….2 seconden later kwamen er twee reeën uit en stopten aan de rand van het bos.. de ree die het verst uit het bos kwam was een reekits.. een jong van dit jaar..6 à 7 maanden oud… ik heb niet getwijfeld en raak geschoten… de ree is de weg nog overgestoken en viel 4 seconden later neer…
De pijl was er dwars door gegaan… ik ben direct naar de plaats van aanschot gegaan en vond mijn pijl terug… er hing helder rood bloed aan.. dat is goed, dat wil zeggen dat ik het dier op een vitale plaats geraakt heb… ik heb het bloedspoor na een half uur gevolgd en minder dan 40 meter (misschien maximaal 30, ik ben niet zo goed in afstand schatten in een bos ;-)) lag de ree dood neer en de plaats kwam overeen met de plaats waar ik ze ook had horen vallen. Ik heb het dier, zoals het de gewoonte is, de laatste eer gebracht door het “la dernière bouchée” te geven.. een twijgje met bladeren dat je in de mond van het dier plaatst.
’s avond heb ik de ree hier uitgebeend.. de interne filets heb ik apart gelegd en de dag nadien lekker opgegeten… de rest zit in de vriezer.. erg lekker zo’n jonge ree 🙂 erg mals vlees en 100% bio 🙂