Elk begin van de maand onze rubriek over de Revierverzorging. Dit past in onze afdeling hunting.be tips en wordt daar dan ook bijgehouden (hunting.be tips).
Met dank aan Paul Wyndaele, auteur van het boek Blijvend Jagen.
November
Kleinwild
Bijvoedereen, bijvoederen, elke maand hetzelfde. Evenwel niet te eenzijdig: allerlei soorten granen, en als het kan ook dierlijke eiwitten.
De zandbaden blijven hier belangrijk, vooral voor vederwild, om aan de parasieten te ontsnappen. Zandbaden onderhouden en los maken.
Grofwild
Na het Edelhert, de vorige maanden, is de bronst nu aangebroken bij de Dammen.
En, alhoewel het koud is, zijn modderbaden nog steeds nodig voor de bosdieren met beharing. Dit laat hen toe om teken, luizen en ander ongedierte vast te zetten in de modder en deze er dan af te schuren tegeneen boom.
Veldwerk
Het kan gebeuren dat bij vroege vorst de vijvers reeds toevriezen. Dit laat toe om via het ijs de vijver over te steken en anders moeilijke karweien uit te voeren. Zoals eilandjes proper maken, eendekorven te plaatsen of te inspecteren, riet dat langs de kanten groeit te maaien. Of een baal stro wat verder op het ijs plaatsen. Na de dooi zakt deze tot de bodem en zorgt daar in het voorjaar voor eiwitrijk voedsel voor eenden en kuikens.
Uitrusting
Als je zowel veel aanvoer hebt van voedsel en er ook nog de tijd kan voor maken, is inkuilen een uitstekende actie. Inkuilen kan van eikels, bieten, aardappelen, appels. Evenwel enkel zuiver en van de beste kwaliteit om melkzuur te voorkomen. Putje graven, houten vloer en wanden, plastic overal, afdekken met aarde, voeder in de put, en dan luchtdicht en stevig afdekken.
Predatoren
Vanaf deze maand ook de “menselijke predatoren ofte de stropers in de gaten houden. Fazanten vliegen net voor het slapen met veel gekraai in de bomen. En, op een maanlichte nacht is het gemakkelijk ze hier uit te schieten. En ook de vette hazen zijn bij het “lichten” goed te vinden. Dag en nacht waakzaam zijn is de boodschap.
Hier laat “onze architect” toch doorschemeren dat ‘m niet zo thuis is in’t boerenleven. Geen enkele boer gaat inkuilen en dan iets doen om “melkzuur te voorkomen”, integendeel: hij gaat de melkzuurvorming juist zo goed mogelijk activeren! Er zijn zelfs inkuiladditieven op basis van lactobacillen oftewel melkzuurbacteriën. Dat stinkende boterzuur is natuurlijk een paar andere mouwen… en dat nog voornamelijk omdat boterzuurbacteriën zo’n nefaste invloed hebben bij de kaasbereiding, dus eigenlijk minder belangrijk voor ons wildvoeder.
Natuurlijk kan ‘m de term “inkuilen” gebruiken zoals vroeger bieten en aardappelen ingekuild werden: beschermen tegen de invloed van licht, lucht, uitdroging en vorst. Wordt volgens mij momenteel niet veel meer gedaan. Koelruimtes en inert gas is eenvoudiger en geeft ook minder gelegenheid aan de bemoeienis van muizen en ratten.
Voor wie het wil proberen: in Tsjechië werden gewoon stapels gelegd van bieten zonder ze te ontdoen van hun loof. Ongelooflijk hoelang zo’n stapel wordt aangedaan door wild. En zelfs als er enkel nog wat zwarte drap rest, blijken nog steeds dieren er wat eetbaars in te vinden.
En opgelet: sinds die mooie laatste besluiten moet je voor de categorie overig wild ook 150 m van de voerplek wegblijven… dus die eikels niet te dicht bij de duivenhut kieperen of er zou wel eens een eikel moeilijk kunnen komen doen!