We hebben er toch respect voor die mannen met hun boog die echt het wild kennen en bersen voor ze het schieten.
Nog steeds niet toegelaten in België, maar wel in Frankrijk en nog wat landen in Europa. En in de US razend populair.
Om te kunnen jagen met de boog heb je naast een Jachtverlof ook nog een opleiding nodig rond de Boogjacht.
In juni organiseren de jongens van de Flemish Bowhunting Association terug een opleiding Boogjager.
Inschrijven kan op hun website – www.boogjacht.be
Achtergrond info over de boogjacht op onze site – Hunting Boogjacht
Ibep 2016
Persoonlijk heb ik hier toch wel enkele problemen mee, niet met de kunst van het boogschieten dat ik zeker bewonder, maar wel met ’t gebruik voor grofwild. Voor mij zijn dat dingen die overwaaien over de plas. Waarom geen interesse voor het jagen met een handgun? Of met zwartkruit? Beide laatste dingen zijn toch zaken waar ik een beestje niet moet laten doodbloeden, maar waarmee ik toch een zekere energie kan overbrengen om ’t met een zenuwschok te doden. Ik stel mij de laatste tijd nogal vragen bij de huidige ethiek van de jacht/jachtpromotors. Ik zie grofwild aanspreken op zeer grote afstand gewoon door gebruik van een pirchstok. Ik zie mensen zelfs in een TV-programma schaamteloos het gebruik van luchtdrukwapens verdedigen bij de bestrijding van muntjack, terwijl ik wettelijk nog geen reekits mag schieten met mijn .22 Hornet. Wie goed kijkt ziet die Amerikanen ook met veel te lichte calibers maar dan wel met verscheidene treffers grootwild afmaken. Persoonlijk hou ik meer van 1 schot en schaam me zelfs wanneer ik een 2-de schot nodig heb, want dan heb ik bij het eerste waarschijnlijk iets deftig fout gedaan. Louis Delsupehe-zaliger trok dit zelfs door voor hagelgeweren: het 2-de schot mocht voor hem alleen gebruikt worden indien nodig om een eerste TREFFER (!) af te werken, dus een doublé was voor hem heel onweidelijk. Nochtans (of dankzij?) zat er toen meer wild en schoot het wild OOK nooit terug… maar kende een jager blijkbaar beter zijn grenzen zonder ze constant op te zoeken en af te tasten. En niet zeveren over moderne wapens en moderne optiek, want ik vrees dat nogal wat jagers het echt moeten afleggen t.o.v. een veteraanschutter met diopter op 300 m, ondanks al hun modern materiaal (maar de tijd en de mogelijkheden missend om zich deftig te oefenen).
Beste 44r,
Ik begrijp zeer goed uw redenering. Ikzelf ben met dezelfde gevoelens aan de Vlaamse jachtopleiding begonnen. Nadat ik deze sucesvol had beëindigd, ben ik gaan jagen in Frankrijk met pijl en boog. Ook op de jachtopleiding kreeg ik meestal de wind van voren, meestal door ervaren en doorwinterde jagers die spijtig genoeg niks van de jacht met pijl en boog afwisten, enkel van wat ze hadden gehoord of op social media hadden gezien. Ethiek zijn de waarden en normen waar men zich aan houdt wanneer men alleen is. Als jager maakt het voor mij niet veel uit met welk jachtwapen je wil jagen, het belangrijkste is dat je het wild op een snelle en pijnloze manier zal strekken, volgens mij althans. De term “one shot, one kill” leunt ook perfect aan bij de jacht met pijl en boog. Wij moeten met 1 pijl een stuk , grof-of kleinwild strekken. Als jager met pijl en boog heb ik geleerd waar alle belangrijke organen liggen en welke ik moet raken om het wild snel te strekken, met uiterste precisie. Geloof me vrij, het wild merkt weinig van de bejaging met pijl en boog en het valt bijna even snel als met de kogel. Alleen is de val door schok of zenuwoverbelasting niet aanwezig maar neemt het meestal een vlucht omdat het niet beseft wat er is gebeurd. Ik heb al meerdere malen een ree gestrekt die niet verder dan 5m ging of zelfs 3 everzwijnen uit dezelfde rotte in minder dan 10m. Als jager oefen ik ook bijna dagelijks , ik train hiervoor ook met het schieten van mijn boog en zorg dat ik trefzeker ben. Als boogjager ken ik ook mijn comfortzone waarin ik jaag en schiet ik niet verder dan ik heb geoefend. De gemiddelde afstand waar wild op wordt gestrekt met de pijl is maar 16 meter (studie gedaan in de VS op 1000000 geschoten dieren met de boog ). En net deze nabijheid spreekt mij enorm aan bij deze vorm van jagen. Kan het soms misgaan, zeker, net zoals met het geweer. Maar een Deense wetenschappelijke studie wijst aan dat dit niet meer of minder is dan met het geweer. Als jager met pijl en boog heb ik dezelfde verantwoordelijkheden en bezorgdheden als een jager met het geweer. Misschien moet u toch eens meer informatie opzoeken over de jacht met pijl en boog, misschien u ook inschrijven in onze opleiding of eens babbelen met iemand die met de boog jaagt. U zal merken dat er weinig verschil is tussen de manier van denken en jagen, alleen het jachtwapen en het projectiel. Op veel jachten in Frankrijk wordt er nu gejaagd in zogenaamde mixtes battues, drijfjachten met geweren en boogjagers samen. En wanneer het wild gestrekt wordt door een pijl wordt de jager met hetzelfde respect behandeld als een jager met geweer. Indien u nog verdere vragen heeft kan u mij contacteren via onze website.
Mvg
Frank
En ik heb het helemaal niet tegen boogjacht als men zich hierin kan en wil specialiseren. Maar persoonlijk zag ik dan liever de beknottende maatregels in de jachtwet opgeheven i.p.v. weer zinloze eisen te zin verschijnen waarbij duidelijk blijkt dat ze helemaal niet opgesteld werden door specialisten.
Een Tsjechische vriend/jager/boswachter verklaarde mij dat een .22 Hornet voldoet zelfs voor evers tot +/- 60 kg. Voor hem was de .22 Hornet in combinatie met de zweethond zelfs een ideale combinatie. Dit komt dus van een expert met veel praktijkervaring. En bekijk nu even wat er in onze jachtwetgeving opgelegd werd.
Wanneer ik zie wat men allemaal kan in England met een luchtbuks van 12 fpe, dan erken ik deze specialisten. Mijn praktijkervaring heeft me doen afstappen van 12 fpe (= 16-17 Joule!) voor konijnen omdat zelfs bij koptreffers nog teveel beestjes hun pijp bereikten. Voor mij bracht de overstap naar een 5,5 mm buks met een pellet van 1,03 g/15,89 grain aan 270 – 280 m/s een veel vruchtbaarder resultaat. De 4,5 mm is nog prettig voor verwilderde reisduiven, zeker bij de boer binnen in de stal. In England geldt ook als regel 4,5 mm voor pluimen, 5,5 mm voor haar. En wat maakt men er hier van? Heel de wereld meet energie vlak voor de loopmond bij luchtbuksen, hier gaat men energie-eisen stellen op 35 m! Men benadrukt hierdoor de energie-inhoud en veel minder de schotplaatsing. Simpeler te meten en te controleren was bvb. te eisen dat het schotbeeld op 35 m een groepering van maximum 1 cm mocht zijn bij 5 schoten… wie eist dat de energie op 35 m wordt gemeten heeft waarschijnlijk aandelen van Chrony gekocht…
En zo krijg ik dus een gefundeerd wantrouwen op ’t toelaten van de boogjacht voor grofwild. Ik weet heel goed wat men er in ’t buitenland mee kan en mag doen, maar als ik bedenk hoe de regelgeving hier tot stand komt en hoe nogal wat jagers zich voorbereiden op de jacht… zullen we de groepering van pijl en boog eens naast de groepering van een handvuurwapen leggen (op dezelfde afstand)? En heb ik dan geen punt om i.p.v. een extra toelating beter het afschaffen van de beperkingen te vragen? Met desnoods daaraan gekoppeld de eis van kunde/kennis/prestatie? En dan niet via een eenmalige test op een examen, maar op eender welk moment tijdens de jacht. Wanneer men op gelijk welk moment een chauffeur mag controleren op alcohol, dan zou men toch ook op gelijk welk moment een jager moeten kunnen controleren op zijn vakkennis met het wapen dat ‘m dan meevoert? Trouwens eist en denkt men energie zonder de mogelijkheid van energie-afgifte in vraag te stellen… de benadering en ethiek in het jachtgebeuren zou dan wel een heel eind moeten veranderen.