Een meer dan interessant boek rond de invloed van Mensen op de Vogels. En met zeker een interessant standpunt rond de positieve invloed van de Jacht.
De helft van de vogelsoorten werd bejaagd in de periode 1500-1920 en ongeveer 10% werd bestreden. Jagen werkte beschermend. De adellijke jagers verboden alle andere mensen om te jagen. Ze beperkten de vangmiddelen en de jachttijden. Zonder die bescherming zouden 12 tot 16 voor Nederland karakteristieke vogelsoorten zijn verdwenen.
Soorten die werden bestreden, hadden daarvan nadeel. Na de Franse tijd werd eerst voor kraaiachtigen en vanaf 1860 ook voor roofvogels intensieve bestrijding ongewenst gevonden omdat deze vogels voor de landbouw ook nuttig kunnen zijn.
Het grootste deel van Nederland was in gebruik voor landbouw. De historische gegevens over een zevental weidesteltlopers laten zien dat de oude landbouw vogels weinig voedsel bood. Kievit en grutto bijvoorbeeld konden na 1900 door de opkomst van kunstmest met een factor 6 tot 8 toenemen.
Tellingen geven aan dat het aantal soorten vogels sinds 1850 is gegroeid. Dat heeft verbazing gewekt. Verwacht werd dat de invloed van jagen, bestrijden en intensivering van de landbouw tot een verlies aan soorten had geleid. Dit onderzoek maakt aannemelijk dat meer soorten van de mens profiteerden dan er nadeel van hadden.

Vogels en mensen in Nederland 1500-1920