Jagers zijn geen monsters

Jagers zijn een gemakkelijke prooi voor naïeve natuurgluurders. Totdat ze hen nodig hebben om de dierlijke overlast op hun weiden en tuintjes te elimineren, zegt Malou van Hintum.
Nee maar, nu hebben we ze gevonden hoor, de monsters. Ze dragen een groene jas en ze schieten voor hun plezier dieren neer. Als je Niko Koffeman mag geloven, bevindt zich onder ons een perverse mensensoort die rücksichtlos jong leven afknalt. Mensen die gretig een geweer pakken om in het wilde weg edelherten, zwijnen en reëen neer te maaien.

Knuffelen

O wee de naïeve, romantische natuurgluurder die op zondagmiddag naar bos en hei trekt in de hoop daar zijn gehoefde vrienden te kunnen knuffelen. Het zit er niet in, mensen. Deze dieren zijn allemaal kopschuw geworden omdat ze bejaagd worden (dixit Koffeman). Waren er geen mannen in het groen, dan at al dit wild even onbekommerd als vrolijk mee van de met plofkipfilet belegde clubsandwiches uit de picknickmand. En als ze na afloop de boel hadden kunnen afwassen, hadden ze dat vast ook nog gedaan.

Hiërarchie

Koffeman schildert een Utopia waarin mens en dier vriendjes zijn en op voet van gelijkheid met elkaar verkeren. Maar zo is het niet. Mensen zijn de baas over dieren. Altijd. En als dat niet zo is, dan moeten er types als een hondenfluisteraar aan te pas komen om die hiërarchie te herstellen. Met een cavia, een paard, een hond, een hert of een everzwijn overleg je niet. Die heb je als huis- of gebruiksdier, om op te eten of om naar te kijken. Dat wil niet zeggen dat je niet van dieren kunt houden. Dat wil ook niet zeggen dat je dieren die je gebruikt of opeet, niet goed zou moeten behandelen. Integendeel.

Respect

Dieren zijn levende wezens die onze zorg en respect verdienen. Het feit dat wij mensen de baas over ze zijn en dat zij aan ons zijn overgeleverd, onderstreept juist onze plicht om hen met zorg te behandelen. Ze kunnen immers niet voor zichzelf opkomen. Ja, er is een Partij voor de Dieren, maar die doet haar uiterste best om de enige vorm van respectvol slachten die we in Nederland kennen, de rituele slacht, verboden te krijgen. Omdat verreweg de meeste dieren in Nederland worden geboren om te worden opgegeten, hebben ze bar weinig aan een partij die een respectvolle manier van doden juist wil verbieden.

Ganzen

En nu wil een vertegenwoordiger van deze partij de jagers aan het kruis nagelen. Maar, beste mijnheer Koffeman, jagers zijn geen nietsontziende moordenaars die naar de Veluwe trekken om daar als een dolle te schieten op alles wat beweegt. De jacht is gebonden aan strikte regels en verboden zonder jachtdiploma. De lol van het jagen zit ‘em niet in het hersenloos afknallen. Waarom anders weigeren de jagers om 100.000 ganzen te doden, zoals hun is gevraagd? Als ze werkelijk de bloeddorstige monsters zijn waarvoor u ze aanziet, zou zo’n massale moordpartij toch een buitenkansje zijn?

Truttuintjes

Dat de meeste Nederlanders tegen de plezierjacht zijn, zoals Koffeman zegt, is vooral omdat de meeste Nederlanders kortzichtige sentimentele huilebalken zijn. Ze gaan innig knuffelen met koeien terwijl hun sudderlappen staan te garen. Ze tekenen een petitie tegen bont, en leggen ’s avonds een biefstuk in de pan. Ze vinden jagers barbaars, maar I bet you, Koffeman: op het moment dat hun aangeharkte truttuintjes worden omgewoeld door hordes schattige eenjarige everzwijntjes die de schuwheid 100% voorbij zijn, doen ze het in hun broek en gaan ze bellen. Naar de KNJV. Of er, heel alsjeblieft, toch niet éven iemand kan langskomen.
Malou van Hintum
website – www.malouvanhintum.nl
twitteraccount – @malouvh
– Publicatierechten – Malou van Hintum

Wildschade