Jachtbreuken – deel II

Sinds mensenheugenis hebben de breuken een belangrijke rol gespeeld in het leven van de jagers. De kennis en het gebruik van deze tekens gaf aan de vindingrijke jagers de gelegenheid elkaar te begrijpen en onderling in verbinding te staan zonder dat niet-ingewijden het bemerkten. Het was ook een symbool van de wettelijke en correcte jacht.
Er zijn twee grote types

• Communicatiebreuken
• Jagersbreuken

Vandaag bespreken we in deel II, het vervolg van de Communicatiebreuken, morgen de Jagersbreuken.

 

d.- Spoorbreuk

Wanneer de vluchtsporen duidelijk zichtbaar zijn op de plaats van de vluchtbreuk legt men een identieke breuk als de vorige doch niet ontschorst: met het gebroken einde, puntig gemaakt, om te kennen te geven dat het gaat om een hert, een reebok, een everzwijn of een damhert. Die spoorbreuk zal in de richting van de vlucht gericht zijn. in het geval van een vrouwelijk wild zal de spoorbreuk met de groeikant in de richting van de vlucht gelegd worden.

e.- Standplaatsbreuk

Is samengesteld uit een breuk van een arm lengte, in de grond geprikt, het onderste deel volledig gesnoeid, alleen de punt behoudt groen en uit een ontschorste hoofdbreuk van een armlengte op de grond gelegd met de punt van de groeikant in de richting van de te volgen weg op het einde van de jacht.
 

f.- Wachtbreuk

Samengesteld uit twee breuken van een arm lengte, niet ontschorst, liggen zij op de grond in kruisvorm. Indien de wachttijd wordt opgegeven wordt deze breuk gesnoeid met uitzondering van de punt en gekruist teruggelegd.

Wachtbreuk

Wacht opgave breuk

g.- Waarschuwingsbreuk

Destijds verwierf deze breuk een grote waarde omdat ze gevaar betekende. Samengesteld uit een breuk, die volledig ontschorst en gesnoeid is buiten het puntje dat groen blijft, cirkelvormig geplooid en zeer zichtbaar opgehangen.