fbpx Skip to main content
search

De Chinese muntjak is de kleinste hertensoort die in België en Nederland voorkomt en zoals zijn naam doet vermoeden, ligt zijn oorsprong in China en Taiwan. Omdat hij zo klein en schattig is, werd hij in Engeland vaak als huisdier gehouden op landgoederen en in parkjes. Ontsnapte en uitgezette dieren wisten zich te handhaven en ondertussen leven er meer dan 100.000 wilde exemplaren in Engeland en Wales, met schade aan lokale ecosystemen tot gevolg. Moeten we ons ook in de Lage Landen zorgen maken over de Chinese muntjak?
En dat heet een probleem te zijn, want wanneer muntjaks lokaal hoge dichtheden bereiken, kunnen ze grote schade veroorzaken aan bosbouw, boomkwekerijen en tuinen. In natuurlijke bossen heeft de soort een merkbaar schadelijk effect op de verjonging. Daarnaast eten ze van zeldzame bodemflora, tasten ze het habitat van Nachtegalen en andere bosvogels aan en treden ze in voedselconcurrentie met (inheemse) reeën.
Volgens een risico-analyse die in 2013 in België en Nederland werd uitgevoerd, heeft de Chinese muntjak zich nog niet definitief bij ons gevestigd. In België treffen we vooral muntjaks aan in de provincies Antwerpen en Limburg. In 2005 werd een doodgereden muntjak gevonden bij Bree. De eerste waarneming  dateert uit 2009 (provincie Antwerpen). Het aantal waarnemingen daarna bedroeg 3 in 2010, 3 in 2011, 2 in 2012 en 14 in 2013. Hoewel er momenteel geen aanwijzingen zijn dat de muntjak zich in het wild voortplant, is waakzaamheid geboden. Zonder de situatie in Engeland blindelings door te trekken naar de Lage Landen, valt het te verwachten dat de muntjak ook bij ons een negatieve impact kan hebben op de inheemse biodiversiteit.
Het ANB en INBO werken aan het project Invasieve exoten om snel waarschuwingssysteem uit te werken voor exotische soorten die een gevaar vormen voor inheemse fauna en flora.
 
Het volledige bericht op – Natuurberichten
 

Muntjak

Muntjak

One Comment

  • waidman schreef:

    Men heeft de mond vol over de uitroeing van soorten die een bedreiging vormen voor onze inheemse fauna. Men vergeet echter er de zg inheemse soorten die een veel grotere bedreiging zijn en er reeds in overvloed zeer goed gedijen. Ik citeer in de eerste plaats : VOS en alle bijkomende overmatig en ondoordacht beschermde predatoren, die onze biodiversiteit momenteel vernietigen ! Beter ware ook deze soorten op de index te plaatsen tot stringente regulatie. Misschien kan men “gesubsidieerde” projecten gaan bedenken tot reïntegratie in onze Vlaamse Fauna, ik verwijs oa naar het jachtwild zoals patrijs, fazant en haas. In het bijzonder mogen ook de niet bejaagbare soorten worden vergeten die in sneltempo verdwijnen.

Laat een reactie achter