Op deze blog ontvangen we nogal wat reacties. En dat juichen we toe.
Een collega redacteur uit Nederland, Paul Bouwmeester, durft af en toe wel een stukje schrijven dat niet direct past in de gangbare normen. Zoals laatst over de Afschaffing van de Wildlijst.
Maar niet enkel het stukje van Paul is goed, de reactie van één van de lezers was misschien nog beter.
Het is jammer dat bij het gros van de reacties die ik lees op het gemiddelde forum de frustratie duidelijk speurbaar is. Emotie en ratio is soms behoorlijk uit balans. Ik ben zelf jager in hart en nieren en voel mij boven alles onderdeel van de natuur. Het deel uitmaken van de natuur op de manier zoals ik hem beleef als jager is voor mij net zo belangrijk als ademen. Hoe dit komt en waar het vandaan komt weet ik niet maar ik heb dit al van kinds af aan en wil het voor geen goud missen. Ik heb in mijn leven als jager veel meegemaakt en heb geleerd van mijn eigen fouten en van de fouten van anderen. Dat veel mensen niets met jacht hebben of zelfs geheel tegen de jacht zijn kan ik begrijpen. Waar deze visie bij deze mensen vandaan komt is altijd een interessant punt en verdient respect. Iedereen is nu eenmaal verschillend geconditioneerd. Wanneer een dergelijke visie ontstaan is door het toedoen van slechte ervaringen met jagers kan ik niet anders zeggen dat ik zelf helaas ook voldoende voorbeelden heb van hoe het niet moet. Alle jagers die zeggen dat dit of dat in Nederland niet gebeurd moeten eens bij zichzelf te rade gaan of ze dit wel echt zo is. Niet iedereen is zo weidelijk als jij. Ik denk dat hier ook een groot deel van het probleem ligt waar jagend Nederland nu mee te maken heeft.
Dat de wildlijst nu afgeschaft wordt is op zich vreemd en eigenlijk onbegrijpelijk. In de zelfde wet als waar de wildlijst is opgenomen, de Flora en Faunawet, is ook de handhaving van de wet geregeld. Hoe is het mogelijke dat van het gehele strafrechtelijke traject wat de handhaving van deze wet met zich meebrengt niets terecht is gekomen. De feitelijke (Bestuurlijke) handhaving van de jachtbesluit wordt door niemand anders gedaan dan door de ambtenaren van de provincie die zeggen of er wel of niet gejaagd mag worden. Als je dit projecteert op de wegenverkeerswet dan wordt het nog onbegrijpelijker. De jacht verbieden bij slechte weersomstandigheden is het zelfde als iedereen met een rijbewijs verbieden auto te rijden als het glad is, of het autorijden verbieden als er te veel en te hard gereden wordt. Waar blijft ons handhavingsapparaat? Als het zo slecht gaat met de soorten die genoemd zijn in de wildlijst waarom is er dan in de afgelopen jaren nooit opgetreden tegen jagers die geen goede wildstand nastreven of tegen degene die niet conform het zorgartikel handelt, zorgplicht!!! Let wel, dit zorgartikel geldt voor eenieder. Een groot deel van de Nederlandse jagers zijn mensen die in staat zijn een grote verantwoordelijkheid aan te kunnen. Degene die dat blijkbaar niet aan kan moet je voor eeuwig en altijd het jagen verbieden. Dus als de omstandigheden zo zijn dat het bejagen en/of beheren van dieren uit welk oogpunt dan ook niet verantwoord is moet je degene die deze verantwoording niet aan kan toetsen aan de regels van de wet en niet een collectief verbod instellen. Als het kaf niet van het koren gescheiden wordt blijft het een zooitje en zullen we ons niet alleen over de wildlijst zorgen moeten maken maar over de jacht in het algemeen. Ik ben van mening dat je met een objectieve blik meer bereikt dan met het verbieden van de mogelijkheid om vrijelijk te jagen. Een objectieve blik bij de uitvoering van de jacht en daarmee het loslaten van oud gedachtegoed zal veel critici een andere kijk op “Jacht” geven. Dit geldt uiteraard niet alleen voor jagend Nederland maar vooral ook bij degene die de Jacht geen warm hart toedragen. Het is niet altijd zo dat als iemand iets doet waar je het niet mee eens bent het ook daadwerkelijk slecht is wat hij doet. Ben dan ook voor je je mening geeft zo eerlijk om naar jezelf te kijken en je af te vragen of het alleen je principes zijn die ageren of dat er feitelijk iets slechts gebeurd. Ik vind het heel erg dat ik in de kritieken van veel “anti-jagers” over een kam geschoren wordt met degene die het schijnbaar verkeerd deed. Ik wordt zonder dat mij iets gevraagd wordt buiten de voedselketen geplaatst en hoor blijkbaar niet meer tot “De Natuur”. Als jager ben ik aan de regels gebonden die anderen voor mij gemaakt hebben en daar houdt ik mij aan. Ik hoop ook dat natuur minnend Nederland zonder jachtpassie zich aan de zelfde regels houdt en deze regels niet aan zijn laars lapt om zijn gelijk te halen. Geloof mij, niet iedere Wolf in Duitsland is daar uit zichzelf terecht gekomen en zo zijn er wellicht nog vele andere voorbeelden. Ben ik nu tegen de komst van de Wolf? Nee, als hij er is dan is het zo. Zie ik de wolf als concurrent? Nee, ik zie hem als partner. Ik ben net als de wolf een zoogdier. Een zoogdier dat als soort geboren is met een intelligentie die verder reikt dan alle andere dieren op aarde, althans daar gaan we van uit. Een soort die de vaardigheid heeft om een ander dier te bemachtigen en daarvoor tal van hulpmiddelen heeft ontwikkeld. Als ik een Darwinvink was geweest zou ik vereerd worden omdat ik een stokje gebruik om mijn prooi te bemachtigen. Wat is het verschil met de “Mens”? Ons verstand? Als dat zo is….gebruik het dan!!!!