Op het einde van de 17e eeuw was het Ree bijna uitgestorven. Nochtans is het Ree als soort goed geplaatst om te overleven. Denken we maar de uitgestelde innesteling.
En dit geeft nu dat het Ree binnen europa behoort tot de meest verspreide grofwildsoort.
Maar hier zou verandering kunnen in komen. Vooral de klimaatverandering die maakt dat regelmatig de lente vroeger is in het jaar. Tot nu toe heeft het Ree hier nog niet op gereageerd, door bijvoorbeeld vroeger ook zijn jongen te werpen.
Op basis van een studie van een 1000-tal kitsen ontdekten de wetenschappers in Frankrijk enkele belangrijke sterfteoorzaken: hete dagen in Juli (zonnesteek, oververhitting) , zware regenval (onderkoeling), verhoogde predatie (Vossen). Maar de doodsoorzaak van jonge kitsen is verhongeren.
Dit blijkbaar in tegenstelling van de Hindes in Schotland die wel duidelijk vroeger hun jongen werpen als respons op de klimaatverandering.
De oorzaak bij het Ree zou liggen bij het feit dat de dracht beïnvloed wordt door de lengte van de dagen en niet de temperatuur.
Het volledige artikel van Plosbiology en Mongabay

Foto – Frans Pelsmaekers